Weer bij de groep

's Morgens vertrekken Annemieke en ik met een taxi naar Trichy. Onderweg komen we weer hele troepen apen tegen. Er zijn er zoveel dat ze buiten het dorp door de mensen gevoerd worden om te voorkomen dat ze het dorp in trekken om te stelen. In Trichy check ik in bij hotel Femina, Annemieke in het hotel daarachter, waarna ze met Rajasekar naar zijn familie gaat. ('s Avonds ga ik met hen dineren om kennis met ze te maken). Om 16.00 uur is de Shoestring groep (alle 4!) weer compleet en beklimmen we de 435 treden naar de top van de Rock Fort Tempel. Helemaal bovenin, bij de heilige ruimte en de heiligwatertank is een groep Hindu jongemannen uitbundig aan het zingen en dansen.
De volgende ochtend komt Annemieke bij ons in het hotel ontbijten. We nemen daar afscheid: Annemieke terug naar Nainar Palayam om met Jan de volgende dag terug te vliegen, ik met de groep naar Kodaikanal. Dat is een hele mooie tocht, lekker de bergen in. Kodaikanal ligt 2300 m hoog en is ook voor de Indiers een soort vakantieoord. Heel aangename temperatuur voor ons, maar de locale mensen hebben mutsen op en dikke truien aan. We lopen daar over een markt en komen weer veel vreemde vruchten tegen. Onze gids Rajaguru koopt voor ons sugarkane en ik kan nu dus meteen voordoen hoe je dat eet. 's Middags kuieren we rond het meer en 's avonds gaan we eten in een Tibetaans restaurant. Omdat het hier een vakantieoord voor de Indiers, zijn er ook Noord-India restaurants. Kennelijk is het in India ook niet ongebruikelijk om de keuken van je eigen gebied te willen blijven eten (broodje-van-Kootje-effect?) Nettie eet momo, de groepsgenoten iets wat lijkt op onze chinese gerechten. Ze zijn allemaal halfziek of net ziek geweest of nog niet zo lekker of hebben last van hun darmen. Ik voel me supersterk.

De volgende ochtend, vrijdag, gaan Ruud en Rob mee op trekking, een soort jungletocht, op zoek naar watervallen. Ik ga niet mee want er zit nogal wat klimwerk in. 's Middags gaan we naar een soort minituin, waar je bovendien ook mooi over het dal en over de wolken kunt kijken. De andere exotische bloementuin blijkt drie rozenstruiken te bevatten, dus die laten we maar zitten. 's Avonds wordt er speciaal voor ons vieren een soort kampvuur gestookt. En we krijgen zowaar bij ons buitendiner ieder een pilsje !!! Heel apart, er is hier nergens alcohol te bekennen. Twee enorme boxen zorgen voor hippe Indiase top40 muziek. We dansen niet, raar he?